Γεια σας, ψάχνω για σκηνοθέτη ή/και παραγωγό για αυτό το σενάριο. Παρακαλώ μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μου μέσω αυτής της ιστοσελίδας. Thomas. Στη σύγχρονη Γαλλία, ο Πάρις, ένας νεαρός άνδρας 25 ετών, έχει μόλις χωρίσει με την κοπέλα του, τον πρώτο και μοναδικό του έρωτα. Αυτός ο χωρισμός πυροδοτεί ένα ταξίδι μύησης στο οποίο πρέπει να αναζητήσει και να βρει τη νέα του θέση σε ένα τρίγωνο εμπειριών, ελευθεριών και απολαύσεων, όλα αυτά σε ένα σκηνικό αλληγοριών προς την ελληνική μυθολογία, σαν να δικαιολογούν την προφανή κληρονομιά του από τον δυτικό μας κόσμο. Η ορθογραφία του ήρωά μας "Paris" διαφέρει από εκείνη του "Pâris", μια αναφορά στον μυθολογικό ήρωα. Παγιδευμένος για χρόνια σε έναν προστατευτικό λαβύρινθο από τον οποίο δραπετεύει ξαφνικά, ο Πάρις ανακαλύπτει τον κόσμο και τον εαυτό του σε σχέση με αυτόν. Θα κάψει όμως τα φτερά του αν πλησιάσει πολύ κοντά σε ορισμένα όρια. Απορριπτόμενος από μια νεολαία με την οποία δεν ταυτίζεται πλέον, και αρνούμενος τη βαρετή και μονότονη ιδιότητα του ενήλικα, ο Πάρις, συνοδευόμενος από τον διονυσιακό φίλο του Συλβαίν, προσωποποίηση του θεού Πάνα, και την Πηνελόπη, την καλύτερη φίλη του, θα ανακαλύψει ότι είναι ταυτόχρονα Οδυσσέας (μέσω της εμπειρίας), Πάρις (για την απόλαυση) και ακόμη και Σίσυφος (με τραγική μοίρα και άρα παράδοξο της ελευθερίας). Όμως τα όρια μεταξύ ελευθερίας και πεπρωμένου παραμένουν θολά. Ενώ ο τίτλος του έργου, "Η ύπαρξη προηγείται της ουσίας", είναι μια άμεση αναφορά στον υπαρξισμό του Σαρτρ, ο οποίος δηλώνει ότι γεννιόμαστε και μετά γινόμαστε αυτό που είμαστε, ο Όμηρος σπεύδει να επισημάνει στη μέση του έργου ότι "η ελευθερία δεν μπορεί να υπάρξει για τους ήρωες, όσο σπουδαίοι κι αν ήταν, αν είναι φτιαγμένοι από χαρτί". Ο ήρωάς μας, ο Πάρις, θα παρασυρθεί από το πεπρωμένο του ή θα γίνει κύριος του;
Διαβάστε