Ποιοι ήταν οι Δέκα του Χόλιγουντ;
Οι "Δέκα του Χόλιγουντ" ήταν μια ομάδα σεναριογράφων, σκηνοθετών και παραγωγών ταινιών που παραπέμφθηκαν για περιφρόνηση του Κογκρέσου το 1947 επειδή αρνήθηκαν να απαντήσουν σε ερωτήσεις σχετικά με την υποτιθέμενη συμμετοχή τους στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Μπήκαν στη μαύρη λίστα των κινηματογραφικών στούντιο, γεγονός που ουσιαστικά τερμάτισε την καριέρα τους στο Χόλιγουντ για πολλά χρόνια. Παρόλο που τα μεμονωμένα μέλη μπορεί να είχαν ποικίλες πολιτικές απόψεις, ομαδοποιήθηκαν ως οι Δέκα του Χόλιγουντ λόγω της παρόμοιας μεταχείρισής τους στις ακροάσεις του Κογκρέσου και της μαύρης τους λίστας από την κινηματογραφική βιομηχανία.
Τα μέλη της Ομάδας των Δέκα του Χόλιγουντ ήταν οι εξής:
Alvah Bessie - Σεναριογράφος, συγγραφέας και δημοσιογράφος
Μεταξύ των αξιοσημείωτων έργων της, η Bessie συνυπέγραψε το σενάριο για το "Objective, Burma!" (1945), μια πολεμική ταινία με πρωταγωνιστή τον Errol Flynn.
Herbert Biberman - Σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός.
Ο Biberman σκηνοθέτησε αρκετές ταινίες, μεταξύ των οποίων το "Salt of the Earth" (1954), ένα δράμα που ασχολείται με κοινωνικά ζητήματα και τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Lester Cole - Σεναριογράφος και ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Συγγραφέων Οθόνης.
Ο Cole συνέβαλε σε περισσότερα από 40 σενάρια κατά τη διάρκεια της καριέρας του, μεταξύ των οποίων τα "If I Had a Million" (1932), "The Invisible Man Returns" (1940) και "None Shall Escape" (1944).
Edward Dmytryk - Σκηνοθέτης και σεναριογράφος
Ο Dmytryk σκηνοθέτησε ταινίες όπως οι "Murder, My Sweet" (1944), "Cornered" (1945) και "Crossfire" (1947), οι οποίες έτυχαν ιδιαίτερα καλής υποδοχής.
Ring Lardner Jr. - Σεναριογράφος και δημοσιογράφος
Ο Λάρντνερ κέρδισε δύο Όσκαρ καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου για τις ταινίες "Woman of the Year" (1942) και "MAS*H" (1970). Έγραψε επίσης το σενάριο για την ταινία "Laura" (1944).
John Howard Lawson - Σεναριογράφος, θεατρικός συγγραφέας και ιδρυτικό μέλος της Screen Writers Guild
Ο Lawson έγραψε τα σενάρια για ταινίες όπως "Blockade" (1938), "Algiers" (1938) και "Smash-Up, the Story of a Woman" (1947).
Albert Maltz - Σεναριογράφος και θεατρικός συγγραφέας
Ο Maltz έγραψε τα σενάρια για τις ταινίες "Pride of the Marines" (1945), "The Red Pony" (1949) και "Broken Arrow" (1950). Ήταν επίσης υποψήφιος για Όσκαρ καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου για το "The Naked City" (1948).
Samuel Ornitz - Σεναριογράφος, μυθιστοριογράφος και ιδρυτικό μέλος της Screen Writers Guild
Ο Ornitz έγραψε το σενάριο για το "Little Orphan Annie" (1932) και συνέγραψε το σενάριο για το "Marked Woman" (1937), με την Bette Davis.
Adrian Scott - Παραγωγός και σεναριογράφος
Ο Scott ήταν παραγωγός και σεναριογράφος για ταινίες όπως το "Murder, My Sweet" (1944) και το "Cornered" (1945), σε σκηνοθεσία Edward Dmytryk.
Dalton Trumbo - Σεναριογράφος, μυθιστοριογράφος και ιδρυτικό μέλος της Screen Writers Guild.
Ο Trumbo είναι ίσως το πιο διάσημο μέλος των δέκα συγγραφέων του Χόλιγουντ. Έγραψε τα σενάρια των ταινιών "Τριάντα δευτερόλεπτα πάνω από το Τόκιο" (1944), "Roman Holiday" (1953) και "Spartacus" (1960). Ο Trumbo κέρδισε επίσης δύο Όσκαρ καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου για το "Roman Holiday" (με ψευδώνυμο) και το "The Brave One" (1956).
Ο όρος "Δέκα του Χόλιγουντ" χρησιμοποιήθηκε από τα μέσα ενημέρωσης και τους σχολιαστές για να περιγράψει αυτά τα δέκα άτομα ως ομάδα, αλλά είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι δεν ήταν απαραίτητα μια οργανωμένη ομάδα ή ενωμένοι από μια κοινή ιδεολογία. Ορισμένοι ήταν μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος, ενώ άλλοι ήταν απλώς συμπαθούντες της αριστεράς ή είχαν προοδευτικές πολιτικές απόψεις.
Η αντιμετώπιση των "Δέκα του Χόλιγουντ" ήταν ένα από τα πρώτα αξιοσημείωτα παραδείγματα της μαύρης λίστας του Χόλιγουντ, η οποία επηρέασε πολλούς άλλους επαγγελματίες του κινηματογράφου που θεωρήθηκαν ύποπτοι για σχέσεις με τον κομμουνισμό κατά την εποχή του Κόκκινου Τρόμου. Η μαύρη λίστα διήρκεσε μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1960, όταν σημαίνοντες σκηνοθέτες και παραγωγοί άρχισαν να προσλαμβάνουν δημοσίως άτομα που είχαν προηγουμένως μπει στη μαύρη λίστα, συμβάλλοντας στο να μπει τέλος σε αυτή τη διακριτική πρακτική.
Η σύνδεση μεταξύ της Hollywood Ten και της Screen Writers Guild (SWG) έγκειται κυρίως στο γεγονός ότι αρκετά μέλη της Hollywood Ten ήταν σημαίνοντες σεναριογράφοι και ιδρυτικά μέλη της SWG. Η Screen Writers Guild ιδρύθηκε το 1933 για να εκπροσωπεί τα συμφέροντα των σεναριογράφων και να υπερασπίζεται τα δικαιώματά τους όσον αφορά την αμοιβή, τις πιστώσεις και τις συνθήκες εργασίας. Στα ιδρυτικά μέλη της SWG περιλαμβάνονταν οι John Howard Lawson, Lester Cole και Samuel Ornitz, οι οποίοι ήταν επίσης μέλη της Hollywood Ten.
Όταν το 1947 η Επιτροπή Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων της Βουλής των Αντιπροσώπων (HUAC) ξεκίνησε έρευνες σχετικά με ισχυρισμούς για κομμουνιστική διείσδυση στο Χόλιγουντ, αρκετά μέλη της Screen Writers Guild μπήκαν στο στόχαστρο λόγω της υποτιθέμενης συμμετοχής τους στο Κομμουνιστικό Κόμμα ή των προοδευτικών πολιτικών τους απόψεων. Τα μέλη της ομάδας Hollywood Ten κλήθηκαν να καταθέσουν ενώπιον της HUAC, και η άρνησή τους να απαντήσουν σε ερωτήσεις σχετικά με τις πολιτικές τους σχέσεις οδήγησε στην περιφρόνηση του Κογκρέσου και στη μαύρη λίστα των κινηματογραφικών στούντιο.
Η Συντεχνία Συγγραφέων της οθόνης βρέθηκε αντιμέτωπη με ένα δίλημμα σχετικά με το πώς να αντιδράσει στη μαύρη λίστα του Χόλιγουντ και στη μεταχείριση των Hollywood Ten. Ενώ ορισμένα μέλη της SWG υποστήριξαν τους Hollywood Ten και αντιτάχθηκαν στη μαύρη λίστα, άλλα φοβήθηκαν τις επιπτώσεις για τη δική τους καριέρα και τη φήμη της SWG αν η οργάνωση λάμβανε πολύ ριζοσπαστική στάση. Τελικά, η SWG υιοθέτησε μια επιφυλακτική στάση και απέτυχε να προστατεύσει πλήρως τα δικαιώματα των μελών της που επλήγησαν από τη μαύρη λίστα.
Με την πάροδο των χρόνων, η Screen Writers Guild εξελίχθηκε στην Writers Guild of America (WGA), η οποία συνεχίζει να εκπροσωπεί τους σεναριογράφους και να υπερασπίζεται τα δικαιώματά τους στην κινηματογραφική και τηλεοπτική βιομηχανία. Η κληρονομιά των δέκα του Χόλιγουντ και της μαύρης λίστας του Χόλιγουντ χρησιμεύει ως υπενθύμιση των προκλήσεων που αντιμετώπισαν οι σεναριογράφοι στο παρελθόν και της σημασίας μιας ισχυρής οργάνωσης για την υποστήριξή τους και την προστασία των δικαιωμάτων τους.
Οι καριέρες αυτών των καλλιτεχνών επηρεάστηκαν σημαντικά από τη μαύρη λίστα του Χόλιγουντ, αλλά το έργο τους εξακολουθεί να εκτιμάται και να μελετάται για τη συμβολή του στην ιστορία του κινηματογράφου.
André Pitié 02/05/2023